اتفاقات وحشتناکی که در منطقه‌ مرگ اورست برای بدن رخ می دهد

در بلندترین نقطه ی دنیا از سطح دریا، قله اورست، جوی عادی برقرار نیست! به گونه ای که به دلایل مشخصی شرایط برای تنفس و انفعلات درونی بدن بسیار سخت و حتی مرگبار است.. اینجا منطقه مرگ اورست است…

منطقه مرگ کجاست؟

اولین بار یک پزشک سوئیسی به نام ، در سال 1953 در مورد جو کوهستان، موضوع مهمی را عنوان کرد. او اینطور بیان نمود که در ارتفاعات بالای 8000 متر از سطح دریا، میزان اکسیژن در هوا آنقدر کم است که یک انسان به مدت طولانی نمی تواند در آنجا زنده بماند. به همین دلیل این نواحی راادوارد ویس دنانت منطقه مرگ می نامند که در آن فشار اکسیژن هوا برای بقای انسان در زمانی طولانی کافی نیست. همه‌ی 14 قله ی بالای 8000 متر در رشته کوه هیمالیا و قره قروم در منطقه مرگ واقع شده اند.

در Deat Zone چه اتفاقی برای بدن می افتد؟

در سطح دریا بدن انسان به دلیل فشار هوای مناسب و میزان بالای سطح اکسیژن بهترین عملکرد را دارد. هرچه ارتفاع افزایش یابد، فشار هوا کم می شود. فشار هوا در ارتفاعات 5500 متری مثل دماوند خودمان نصف میزان فشار هوا در سطح دریا است. اما در قله اورست این میزان به یک سوم نسبت به سطح دریا می رسد.
در منطقه مرگ مغز و ریه افراد دچار کمبود اکسیژن می شود. لذا احتمال سکته قلبی و مغزی بالا می رود. در این شرایط هضم غذا تقریبا غیر ممکن و خواب بسیار دشوار است. و نیز خطر بیماری ارتفاع لحظه به لحظه بیشتر می شود. سال 2005 فردی به نام شانا برک که به اورست صعود کرده‌بود شرایط جوی منطقه مرگ را این طور توصیف نمود: «در منطقه مرگ، بدن در حال متلاشی شدن است و جسم انسان سلول به سلول در حال مرگ است!»

هم هوایی چیست؟

با قرارگیری در ارتفاعات فرآیندی در بدن انسان روی می دهد که به آن هم هوایی می گویند. در این حالت افراد بیشتر و عمیق تر نفس می کشند. در طی فرآیند هم هوایی گلبول قرمز بیشتری تولید می شود، ضربان قلب بالا می رود و عملکردهای غیر ضروری بدن سرکوب می شود. اما برای اینکه هم هوایی به درستی در بدن رخ بدهد، به روزها و هفته ها زمان نیاز دارد. اگر این زمان صرف نشود و هم هوایی در بدن کوهنورد رخ ندهد، احتمال بروز ادم مغزی و ریوی در فرد بسیار بالا می رود. ادم مغزی و ریوی حالتی است که، آن اندام اکسیژن کافی دریافت نمی کند و متورم می شود. این تورم باعث تهوع، استفراغ و گیجی و اختلال در تفکر و استدلال می شود.

دلایل مرگ و میر در منطقه مرگ:

• کمبود اکسیژن در مغز که موجب روان آشقتگی و تصمیمات اشتباه می شود.
• کمبود اکسیژن در ریه که موجب تورم ریه، تهوع، استفراغ و نهایتا ادم ریوی می شود.
• بالا رفتن غلظت خون و افزایش احتمال سکته قلبی و مغزی
• دمای هوای بسیار پایین (حدود 30- درجه) و یخ زدگی اعضای بدن
• اختلال در عملکرد کلی بدن به دلیل کاهش اکسیژن
• بی خوابی و برف کوری
• تحلیل قوای عضلانی

یکی از کوهنوردانی که به اورست صعود کرده‌بود این طور می گوید: «در زمان صعود دچار سرفه‌های مداوم و بی‌امان بودم. فشار هوا آن قدر سنگین بود که نمی‌توانستم به‌خوبی بخوابم. حسی که داشتم این بود که رو‌ به ‌تباهی می‌روم. خواب برایم سخت بود. احساس ضعف عضلانی داشتم. و به طور محسوسی کاهش وزن رخ داده بود»

با توجه به اطلاع رسانی از شرایط قله اورست، چرا باز هم مرگ و میر اتفاق می افتد؟

در صعود به قله های مرتفع، کوهنوردان باید طوری برنامه ریزی کنند که بیشتر از 8 ساعت در منطقه مرگ نباشند و بعد از فتح قله سریعا خود را به کمپ های امن که در مناطق پایینتر قرار دارد برسانند. اما در سال 2019 دست کم 11 نفر در اورست جان خود را از دست دادند که همه آنها مدت زیادی را در منطقه مرگ بودند. دلیل آن هم ازدحام جمعیت بود! به طوری که در یک زمان مشخص قله چنان شلوغ شد که کوهنوردان به اجبار زمان بیشتری را در منطقه مرگ سپری کردند. به نقل از کاتماندوپست در تاریخ 22 می 2019، تعداد 250 کوهنورد در تلاش برای فتح اورست بودند. این تعداد بالا موجب شد افراد برای عبور از معابر مدت طولانی در صف منتظر بمانند. لذا این انتظارها و معطلی ها موجب حضور طولانی تر آنها در منطقه مرگ و بروز عوارضی شد که در بالا از آنها نام بردیم…

در فروشگاه کلارتس می توانید انواع کفش های اوجینال کوهنوردی و طبیعتگردی را انتخاب، مقایسه و خرید کنید.